เห ตุุผลที่ไม่ควรยื้อคนหมดใจแล้ว

[dsmol19]

ก่อนจะยื้อใครสักคนไว้อย ากให้ลองอ่ า น

เคยคิดที่จะรักษาความเกี่ยวเนื่องต่างๆไว้ จนถึงสุดท้ายก็ยอมปล่อยไป ด้วยเหตุว่ามันอาจจะมีแต่ว่าพวกเราที่อย ากให้รักษาทุกอย่ างอย่างเดิม

"ในขณะ ที่พวกเราพย าย ามทำให้ รักคราวนี้อยู่ต่อไปได้ เขาก็พย าย ามทำทุกอย่ างเพื่อให้รักครั้งนี้มันจบลงด้วยเหมือนกัน"


‪ความเกี่ยวข้องที่สวนกัน มันก็เปรียบได้กับ เชือก ที่ต่างฝ่ายก็ดึงไปคนละทาง ทางหนึ่งเป็นของ "คนที่ยังรักอยู่"


ส่วนอีกทางหนึ่งเป็น "คนที่พร้อมจะไป" เพราะทุกคนมีเห ตุๆผล ที่จะดึงมันก็เลยนำมาซึ่งการแข่งขันชิงชัย

‬ ‪ผู้คนจำนวนไม่ใช้น้อยคงคิดซินะว่า ใครกันแน่ที่ดึงเชือกเข้ามาตัวเองได้มากทุกหนทุกแห่งสุดจะเป็นข้างชนะ

ถูกคนที่ชนะคนคือที่ดึงเชือกเข้าพบตนเองได้มากที่สุด นั้นก็คือผู้ที่พย าย ามทำตามเห เหม็นตุผลตนเองได้

แต่ว่าอย่ าลืมมองดูกลับไปดูมือที่ดึงมันมีทั้งเ ลื อ ดแล้วก็แผลจากดึงสิ่งที่พวกเราทำ

‪ประเด็นนี้สอนให้ทราบว่า มันไม่สำคัญหรอกว่าพวกเราจะเลิกกันเพราะเหตุใด ถ้าการที่พวกเรายังยื้อคนๆหนึ่งที่หมดใจ

ด้วยการจะรักษาเขาไว้อยู่ สิ่งที่ได้กลับมาบางทีอาจจะเจ็ บกว่าการปลดปล่อยเขาไป ฉะนั้น


เจ็ บครั้งเดียวแล้วจบ ดียิ่งกว่าจบเรื่อยๆไม่จบสักครั้ง เชื่อเถอะ "รักคนหมดใจ" มันไม่มีความสุขหรอก‬


เห ตุๆที่คนเคยรักกัน คบกันมายาวนานหลายปี เมื่อทิ้งกันไป เพราะอะไรก็เลยหมดสายสัมพันธ์เร็วปานนั้น!

เคยมีคนถามคำถามว่า อย ากทราบจังทำไมคนเคยรักกัน คบหากันมานานนับเป็นเวลาหลายปี เมื่อเขาทิ้งไป

เพราะเหตุใดจึงหมดเยื่อใยเร็วปานนั้นไม่คิดถึงอดีตกาลที่รวมฝ่าฟันมาเลยหรือ?

คำตอบก็คือ

ถ้าเกิดคนปกติปกติ ที่ยังมีความรู้สึกทางดีมากยิ่งกว่าความรู้ด้านไม่ดี เขาจะคิดถึงสมัยก่อนที่มีเราเสมอ

นั่นทำให้เขาเห็นคุณค่าจนกระทั่งจะมีปัจจุบันนี้ แม้จะอิดหนาระอาใจ เบื่อหน่ายเราในบางครั้ง เขาก็มีอดีตกาลที่รอเฝ้านึกถึง

ทำให้ไม่จากไปไหนแต่ถ้าผู้ที่ทิ้งไปแล้วหมดเยื้อใยในทันที โน่นก็เนื่องจากว่าเขามีความเ ล วในใจอยู่มาก

เป็นชนิดอ่อนแอทางใจอยากได้หนีออกไปให้พ้นๆจากภาวะที่เป็นอยู่

ไม่ต้องการรับทราบความรู้สึกของเราและคนรอบข้างว่าระทมทุกข์จากผลการกระทำของเขามากแค่ไหน

ยิ่งมีคนใหม่ด้วยแล้วทำให้อดีตไม่เคยสำคัญอะไรกับเขาอีก หรืออีกนัยคือ

เขาไม่เคยรักพวกเราหรอก คนแบบนี้เขารักตนเองมากเกินกว่าจะห่วงใยความรู้สึกคนที่รักเขา

หรือก็คือ...

เขาหมดเสน่ห์หาในตัวเราและไม่เห็นทางที่จะไปแล้วก็ดำเนินชีวิตอยู่กับเราได้

เขาจึงไปแบบไม่หลงเหลือเยื่อใยอะไร แม้บางครั้งบางคราวมีลูกสอง สาม ไม่ถามหา ไม่ส่งเสี ยก็มองเห็นได้บ่อย


และมักหาข้ออ้างสนับสนุนให้ตนเองผิดลดน้อยลงด้วยการโยนความผิดพลาดให้พวกเราก็ได้

คนอย่างนี้จำเป็นที่จะต้องปล่อยไปมากกว่ามาอาลัยอาวรณ์ เพราะเหตุว่าเขามิได้คู่ควรกับเราแม้แต่น้อย

มันบางครั้งอาจจะโชคดีกับพวกเราก็ได้เนื่องจากพวกเราได้มองเห็นตัวตนที่จริงจริงของเขา ถึงแม้อดีตกาลจะร่วมสร้างฝ่าฟัน

ปัญหาปัญหา แต่พอเขามั่งคั่งลืมตาอ้าปากได้ เขาก็เลือกจะไปอยู่กับคน

"ชีวิตคนเราถ้าทำความดีมากพอย่อมได้รับประทานผลเงาะ แม้มีความดีงามไม่พอย่อมได้รับประทานแม้กระนั้นเปลือกของเงาะ"

อย่ างไหนรสชาติมันจะหวานหอมกว่ากันล่ะ

คนเราขณะนี้หลงเปลือก หลงรูปเสี ยจนลืมจิตใจ ความดี คนใดกันเลือกอย่ างไหนก็จะได้อย่ างนั้น

ผู้ที่ไม่ดี ไม่มีทางอยู่ร่วมกับคนดีไปได้หรอกเนื่องจากศีลมันไม่เสมอ มันคิดก็ต่างทำก็ต่างแล้ว

เก็บความรักของเรามารักตนเองและก็ครอบครัวดียิ่งกว่าแล้ววันหนึ่งพวกเราจะขอบคุณเขาที่ทิ้งไป
ยื้อรัก
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13148/