​​​​​​​เล่าเรื่องผี@@

[Marinas]

เรื่องผี  สั่นประสาท หลอนได้โล่ : เรื่เรื่องผี ที่กำลังจะเล่าดังต่อไปนี้ เกิดเรื่องราวของผม ที่ยังอยู่ในช่วงวัยมัธยม ที่ด้วยความเกเร แล้วก็ค่อนข้างซน จนถึงทำให้ไปเจอดี เขาให้อย่างจังกับเรื่องราวความหลอนของห้องดนตรีไทย ที่ไม่บางทีอาจ..ลืมอย่างยิ่งจริงๆ 


เรื่องราวมันเริ่มจาก...

สำหรับ เรื่องเล่าผี ของผม..มันเริ่มจากที่ผมยังอยู่ ในตอนมัธยมอยู่เลย ซึ่งโรงเรียนที่ผมเรียนนั้นออกจะที่จะเก่า และก็แก่ไม่น้อยกว่า 100 ปีซึ่งถือได้ว่าเป็นอีกหนึ่งสถานศึกษา ที่มีประวัติศาสตร์ที่มาที่ไปอย่างนาน ก็เลยไม่สนเท่ห์ใจที่จะมีเรื่องมีราวร้อนๆอย่างนี้ เกิดขึ้นแต่ว่าไม่คิดเลยว่า ตำนานเรื่องผีในห้องดนตรีไทยนั้น จะโดนเข้าจังๆกับผมอีกด้วย... 


เครื่องดนตรีไทยทั้งผองของสถานที่เรียน ถูกเก็บไว้ภายในห้องดนตรีไทย ซึ่งลักษณะห้องเป็นห้องเล็กๆที่อยู่ข้างเวทีในหอประชุม โดยในห้องนอกจากอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทยแล้วนั้น ยังมีเศียรอาจารย์ ประดับอยู่ ที่ฝาผนังน่าจะแทบๆ10 เศียรเลยทีเดียว ซึ่งใครกันแน่ที่เป็นคุณครูสายการศึกษาเล่าเรียน หรือเปล่าใช่การแสดงบนเวที จะมีตู้พระธรรมลายรดน้ำ จากสมัยใกล้ๆอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีอยู่ ซึ่งใครกันแน่ที่มีเซ้นส์ก็จะทราบได้ในทันทีว่า ห้องเหล่านี้มีพลังงาน บางสิ่งบางอย่างอยู่แน่นอน


ซึ่งทุกคนในสถานที่เรียนต่างเข้าใจกันอยู่ ว่าห้องนี้เป็นห้องที่ออกจะน่าขนลุก อย่างมากมาย แม้กระนั้นดูเหมือนด้วยความดื้อ ในวัยเด็ก ซึ่งในตอนนั้นก็พูดได้ว่าไม่ค่อยได้คิดอะไร เล่นกีฬา จีบสาว ไปวันๆก็ทำให้เรื่องราวเหล่านี้ แปลงเป็นเรื่องขบขันที่ถูกเอามาหลอก เพื่อนพ้องหรือมาบอกเล่าเกินจริง กระทั่งไม่ได้คิดอะไรมากมายนักนั่นเอง


แต่ว่าแล้วเย็นวันหนึ่ง ในช่วงใกล้สอบสถานศึกษาได้จัดการ ปิดสถานศึกษาไว จึงทำให้การเลิกเรียนไวเลย ทำให้ผมนั้นไปยังหอประชุมกับเพื่อนฝูงๆเพื่อรอเรียนดนตรีไทย ซึ่งเป็นกิจกรรมเรียนพิเศษ ข้างหลังเลิกเรียน เราได้กระทำไปจับประตูห้องแล้ว พบว่าห้องดนตรีไทยนั้น ล็อกอยู่เลย ทำให้จึงควรนั่งคอยครูที่บันไดข้างเวทีแต่ว่าอยู่ๆก็มีเสียงหนึ่งผมลงขึ้นมาใช่แล้ว เป็นเพลงไทยที่ดังขึ้น ในห้องเสียงระนาดลำขึ้นมาเลย เรื่องเล่าผี

เราอีกทั้ง ห้องต่างมองหน้ากัน แล้วก็ความสงสัยก็เกิดขึ้นอยู่ๆหัวหน้าห้องก็ได้พูดว่าห้องล็อคไม่ใช่หรอหรือ ครู อยู่ภายในห้องกันแน่ จึงทำให้หัวหน้าห้องของพวกเรา ได้เดินเข้าไปดูที่ห้องกับเปลี่ยนเป็นว่าห้องดนตรีไทยนั้น ยังล็อคอยู่

ผมจึงได้นอนเอาหน้า ไปแนบกับพื้นเพื่อมองลอดใต้ทางเข้าไป ซึ่งผลออกมาว่าในห้องไม่มีใครอยู่เลยแต่เพลงโหมโรงของระนาด ก็เป็นเพลงที่ไม่ได้ถูกบันทึกเทปเอาไว้ และเป็นเพลงที่สัมผัสได้ในทันทีว่าเป็นการเล่นสดด้วย เครื่องดนตรีวงมโหรีทั้งชุดนั่นเอง

บวกกับบรรยากาศ ในช่วงตอนเย็นที่สงัดเงียบของโรงเรียน โดยที่มีกันอยู่ไม่กี่ผู้ที่นั่งอยู่บนเวทีก็ทำให้บรรยากาศนั้น วังเวงและเริ่มน่าสยดสยองขึ้น จึงทำให้นี่เป็นอีกหนึ่งจุดที่สร้างความรู้สึกแปลกๆและสร้างอารมณ์มาปะทุ ให้กับสหายๆต่างทุกคนเงียบกันหมด และก็ต่างมองหน้ากัน

อยู่ๆเพื่อนหญิง ในห้องเริ่มมีอาการสั่นกลัว แล้วก็ร้องไห้ในทันที และก็ผมมั่นใจได้เลยว่ามันควรมีเรื่องเหนือธรรมชาติเกิดขึ้นอย่างแน่แท้ และรู้สึกแปลกจากเพลงที่โฮม และได้ยินมันไม่ธรรมดาเลยทีเดียวซึ่งผมกล้าการันตีเลยว่า เพลงที่พวกเราได้ยินนั้น เป็นเพลงสดที่ถูกเล่นเพลงขึ้น และรู้สึกถึงทำนองที่แปลกออกไป โดยที่เราไม่สามารถชี้แจงได้ เรื่องเล่าผี

แม้กระนั้นด้วยความไวคะนองของผม ที่ดูท่ายังคงขำขัน กับสหายเพศหญิงที่ร้องไห้อยู่และไม่ได้คิดอะไรมากนัก และไม่ใช่ผู้ที่กลัวเรื่องอะไรอย่างงี้ หรือ โลกงามจำนวนมาก นักผมเลยบอกเพื่อนไปว่าไม่เป็นไรหรอกพวกครู ในอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทยเขามาอยู่ เป็นเพื่อนพวกเรา เพราะเหตุว่าห้องประชุมนั้น ออกจะที่จะเงียบและก็เปลี่ยวมากมายนั่นเอง เรื่องเล่าผี

แต่ดูอย่างกับว่าบรรยากาศจะไม่ได้ดียิ่งขึ้นเลย สหายๆสาวๆต่างพากันร้องไห้และสั่นกลัว และก็ผมก็นึกในใจว่า ทำไมพวกมันไม่วิ่งออกไป หรือวิ่งหนีไปแต่ว่าด้วยบรรยากาศ ก็อาจจะเข้าใจได้ว่าแขนขาสั่นอาจไม่อาจจะกล้า วิ่งไปไหนได้นั่นเอง ซึ่งผมเองก็เริ่มรู้สึกขนสันหลัง "ลุกวาป" อย่างบอกไม่ถูกด้วยเหมือนกัน 

แม้กระนั้นต่อไป ราวๆ 10 กว่านาคราวหน้าจากที่เราได้ยินเสียงดนตรีอยู่ๆร้อยกรองประตูห้องก็ปลดล็อคขึ้นมา ในทันที ทุกคน ต่างกรีดร้องและด้วยความตื่นตระหนก พร้อมประตูห้องเปิดออกมาแม้ว่าไม่มีคนอยู่ด้านในห้อง ซึ่งผมหันไปดูก็มองไม่เห็นคนไหนกันแน่อยู่ด้วย เช่นเดียวกัน ภายหลังที่อยู่ๆประตูก็เปิดขึ้นมาเองทุกคน ในห้องต่างพากันวิ่งออกมา โดยที่ไม่ได้นัดพบต่างโหวกเหวกโวยวาย รวมทั้งกรีดร้องกันด้วยความกลัว

ด้วยความที่เป็นวัยแก่นแก้ว รวมทั้งผมเป็นผู้เดียวที่มองดูเข้าไป ในห้องก็ไม่ได้มองเห็นอะไรแต่อยู่ๆก็เห็นเงาแปลกๆวิ่งเข้าไป ในอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรี ซึ่งผมรู้ได้ทันทีว่ามันไม่ใช่เรื่องธรรมดาอย่างไม่ต้องสงสัย และมันสร้างความขนลุกให้กับผมได้อีกด้วย เรื่องผี

หลังจากที่มีเสียงกรีดร้อง และก็ดังทั้งสถานศึกษา จนถึงทำให้พวกครูรวมทั้งคุณครูต่างพากันมาดูว่ากำเนิดอะไรขึ้นรวมทั้งเราก็ได้ กระทำการเล่าราวทั้งผองให้ฟัง จนถึงทำให้อาจารย์ที่โรงเรียนนั้น ต่างมองหน้ากันและบอกเป็นเสียงเดียวกันว่า ให้ทุกคนใจเย็นๆสักครู่วันพรุ่ง พวกเราจะทำบุญทำทานใหญ่กันเลยดีกว่า...

หลังจากนั้นพวกเราก็ไม่ได้ เคยเข้าไปในห้องดนตรีไทยอีกเลย ถ้าเกิดเรียนดนตรีไทยจริงๆเราจะเอาเครื่องดนตรีมาไว้ที่บนเวที แล้วก็จะไม่เข้าไปในห้องนั้นอีก ถึงแม้ว่าอาจารย์จะใช้ให้ไปเอาของทุกคนต่างมองหน้ากัน และปฏิเสธคุณครูอย่างฉับพลันหรือรวมถึงการขนย้าย หรือ ขนอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทย กลับเข้าห้องก็จำเป็นที่จะต้องไปกันครั้งละคนไม่ใช่น้อยอีกด้วย 

ต่อไปเรื่องราวพวกนี้ ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ ยังคงเล่ากันอยู่รวมทั้งเป็นเรื่องที่บอกเลยว่าไม่อุปทานกลุ่มอย่างไม่ต้องสงสัย ด้วยเหตุว่าเพื่อนฝูงกว่า 30 คนในห้องที่นั่งกันอยู่ตรงเวที เพื่อรอคอยเข้าห้องเรียนดนตรีไทยนั้นต่างได้ยินเสียง เป็นที่เดียวกันนั่นเอง แล้วก็ประเด็นนี้ก็แปลงเป็นเรื่องขนหัวลุกของรุ่นเราเลย ว่าเป็น รุ่น "ผีดนตรีไทย" เล่าเรื่องผี �������เรื่องผี